اثربخشی گشتالت درمانی به شیوه گروهی بر افزایش جرات ورزی و کاهش افسردگی دانش آموزان دختر

هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی فنون گشتالت درمانی گروهی و بر افزایش جرات ورزی و کاهش افسردگی در دانش آموزان دختر دوره دبیرستان بوده است. جامعه پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر دوره دبیرستان شهرستان فولاد شهر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای یک مدرسه انتخاب شد. سپس آزمون جرات ورزی گمبریل و ریجی و آزمون افسردگی بک اجرا و تعداد 20 دانش آموز که جرأت ورزی کمتر و افسردگی بیشتری داشتند به تصادف انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه گشالت درمانی و کنترل جایگزین شدند. جلسات گروه درمانی گشتالت درمانی 8 جلسه دو ساعتی بود و گروه کنترل هیچ گونه مداخله دریافت نکرد. در تمرین های گشتالتی شرکت کنندگان کارهای ناتمام را مورد توجه قرار می دادند، نحوه مواجه شدن با نیازهایشان را یاد می گرفتند و به طرف کامل کردن آن نیازهای ناتمام پیش می رفتند. در این جلسات شرکت کنندگان ترغیب می شدند که مسولیت رفتارهای آشکار و پنهانشان را بر عهده بگیرند. در جلسات گشتالت درمانی جهت افزایش میزان جرات ورزی و کاهش افسردگی افراد از فنون بازی نقش، گفتگو با صندلی خالی، تمرین های آرمیدگی، واژگون سازی و صندلی داغ استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که رویکرد گشتالت در افزایش جرات ورزی و کاهش افسردگی تاثیر معنادار داشته است. بنابراین، هر دو فرضیه تحقیق مورد تایید قرار می گیرد. : این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. از میان مدارس دخترانه دوره دبیرستان شهرستان فولاد شهر از طریق نمونه گیری خوشه ای یک مدرسه انتخاب و با اجرای پرسشنامه جرات ورزی گمبریل و ریجی و افسردگی بک 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. گشتالت درمانی گروهی به مدت 8 جلسه در مورد گروه اول اجرا شد. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردنتایج: داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.